Van cuy tot Beemsterkaas.
Blijf op de hoogte en volg Miriam
08 Februari 2013 | Peru, Arequipa
Lieve iedereen,
Zonder een cavia te hebben gegeten ben je niet in Peru geweest, dus daar gingen we dan...
In een klein dorpje vlak buiten de stad, in een huiskamer die op zondag als klein en gezellig restaurant functioneert bereiden ze de beste ´cuy´, als ik het dan ga proberen moet ik het ook goed doen.
Buiten in de tuin zitten de cavia´s gezellig in een hok, verderop hangen de ontvelde cavia´s te drogen en even later ligt er een cavia op je bord, slik.
Het aanzicht was even wennen, hoofd, poten, tanden alles was nog intact, maar oke, ik was daar om cavia te eten dan moest ik ook maar ´gewoon´een hap nemen.
Het heeft een zachte smaak vandaar dat het ook wel eens met kip wordt vergeleken.
Na een tijdje was die cavia op mijn bord heel gewoon en begon ik van mijn eten te genieten en kreeg ik ook de smaak te pakken qua ontleden, ´oooh, dit is de heup... en dit is gewoon het kaakbeen´. Gracienne werd iets minder vrolijk van mijn biologielesje...
Een spannende maaltijd maar ik heb cavia gegeten !
Maandagochtend zijn tante Mar en ome Jan aangekomen in Arequipa. Ze hadden zoveel spullen mee, stukken beemsterkaas, stroopwafels, kranten, tijdschriften, boeken, ik was een beetje overdonderd door al die spullen waarnaar ik zo naar verlangde.
Ik geniet er dubbel en dwars van en niet alleen ik want de Nederlandse Beemsterkaas is bij iedereen in het gezin zéér geliefd!
We hebben een paar rustige dagen gehad, de stad verkend, het weeshuis bezocht waarbij de oudere kinderen vooral de leesbrillen van tante Mar en ome Jan erg interessant vonden. (Mar heeft hier leuke foto´s van.)
Ook hebben we een wandeling gemaakt op ´mijn´ favoriete platteland. Een heerlijke wandeling en het was zo vertrouwd met Mar en Jan, pratend over de bomen die gesnoeid waren, de kersthandel die alvast is ingekocht voor volgend jaar, ome Jan die stukjes uit de volkskrant voorleest en Mar en ik die de broodjes belegde met Beemsterkaas.
Helaas voelde ome Jan zich vanaf het begin niet echt top, waarschijnlijk door de hoogte, de lange vlucht, het vreemde eten en het tijdsverschil daarom besloot hij niet mee te gaan naar de Colca Vallei maar uit te zieken.
Mar en ik hebben een prachtige 3-daagse wandeltocht gemaakt, we hadden een ontzettend gezellig en leuke groep gids.
De eerste dag bestond uit een afdaling, waarbij ik het grootste geddeelte voorop liep (als kleinste en jongste meisje van de groep) gevolgd door ´de mannen´. Toen we ´eindelijk´pauze hielden vroegen ze: ´wat doe jij voor een sport!´ Haha
´s Middags heerlijk gegeten (klaargemnaakt door een hele leuke vrouw die kookte op hout!) en uitgerust, we sliepen in kleine huisjes met, hallelujah, een warme douche.
De volgende dag was een rustige wandeling langs kleine dorpjes, ondertussen uitleg krijgend over alle medicinale planten die we tegen kwamen, erg interessant!
We zijn ingesmeerd met anti-muggenbeet-plant, en het werkt want ik heb 0 muggenbulten opgelopen, ook werden alle vrouwen versierd met rode appelwangentjes (luizenbloed).
We zager er kortom geweldig uit, klaar om een stukje mee te lopen in een dansende carnavalsoptocht.
Na een korte afdaling (ik deed er 15 minuten over dankzij de nieuw geleerde afdaaltechniek, de rest deed er iets langer over wat er voor zorgde vdat ik beneden heerlijk rustig mijn boek kon lezen!) kwamen we aan bij weer een prachtige hospedaje, we sliepen in huisjes van bamboo (bleken niet helemaal waterdicht te zijn..)
De sfeer was er heel relaxt, ee soort vieux-gevoel, het zwembad induiken, helpen ezels opzadelenen en vervolgens aanschuiven (in zwemkleding) bij de lunch.
´s Middags gevoetbalt, het winnende team werd geracteerd op een biertje, proost!
´s Aonds bij kaarslicht gegeten, kaartspellen gespeeld en gekletst, van een Hongaarse man ook nog een soort van, tja hoe noem je dat, horrescooplezing gekregen, wonderbaarlijk hoe die man me kon ´lezen´.
Wat een rust heerste er zonder electriciteit en telefoons (hadden toch geen bereik).
De laatste dag begon vroeg want er stond een lange klim voor de boeg en dan is het erg fijn als de zon nog niet (helemaal) op is.
Het uitzicht was adembenemend, het was dan ook onmogelijk dit vast te leggen op foto´s, dus wie ´het´wil zien, Peru heet u welkom !
Op de top aangekomen (Ik moest hier nog even bij vermelden van een Hongaarse en Canadeese man dat zij eerder op de top stonden dan ik, ze konden het niet zo goed hebben dat ze de andere dagen steeds net wat later waren) werden we naar het ontbijt begeleid, het smaakte heerlijk dat welverdiende ontbijtje.
Op het condor-uitzichtpunt de condors wel van héél dichtbij kunnen bewonderen, prachtig!
In het plaatsje Chivay nog even een warmwaterbad (natuurlijk) ingedoken, dat was zo heet dat je je echt niet moest bewegen of het zweet brak je uit (deed het ookal zonder beweging), wel was dat warme water een weldaad voor onze kuitspieren.
Afgespoeld met koud (!) rivierwater en toen begon de terugreis naar de bewoonde wereld.
Wat verbaasde ik me over de drukte en de viesheid van de sted, na al die weken zag/hoorde/rook/voelde/proefde ik het gewoon niet meer.
Bij thuiskomst bleek het met ome Jan, gelukkig, een stuk beter te gaan zodat Mar en Jan vanochtend toch richting Cusco zijn vertrokken.
Het was best een moeilijk afscheid na al die heerlijke, vertrouwde en gezellige dagen.
Binnenkort staat er nog een afscheid voor de deur, Gracienne (Vlaamse mevrouw/huisgenoot/collega) vertrekt eerder uit Arequipa, ze heeft door de vervuiling last van haar gezondheid en ook het werk in het weeshuis vindt ze minder leuk worden.
Op het moment zijn er erg veel vrijwillgers en het weeshuis is al zo klein dus je loopt elkaar eigenlijk alleen maar in de weg.
Ik verzin altijd wel rustige en nuttige klusjes voor mezelf, als speelgoed sorteren en schoonmaken, de slaapkamers eens helemaal schoonboenen altijd weer schrikbarend hoeveel stof daar vandaan komt.
Ik zal Gracienne wel enorm gaan missen, thuis voor een praatje, in de stad voor een kp`je koffie en in het weeshuis ook, we zijn zó op elkaar ingewerkt. Ook het idee: wij gaan dit samen doen (gracienne kwam een week later dan ik en zou een week eerder vertrekken) vervalt...
Wie weet ga ik haar eens in Bolivia opzoeken...
Nu vanavond eerst maar eens ´uit´mert Juan (gids) en kijken of het me gaat lukken hem over te halen zwemles te nemen, wordt vrij lastig want als zuid-amerikaanse man is hij natuurlijk veel te stoer om iets te leren..
O! Wil iedreen bidden/duimen/hopen dat iedreen in de wereld zaterdag op zondagnacht heerlijk slaapt, ik draai dan namelijk mijn eerste nachtdienstje in het weeshuis!
Veel liefs,
Miriam
ps. Van Mar en Jan nog de groetjes aan jullie allemaal!
Zonder een cavia te hebben gegeten ben je niet in Peru geweest, dus daar gingen we dan...
In een klein dorpje vlak buiten de stad, in een huiskamer die op zondag als klein en gezellig restaurant functioneert bereiden ze de beste ´cuy´, als ik het dan ga proberen moet ik het ook goed doen.
Buiten in de tuin zitten de cavia´s gezellig in een hok, verderop hangen de ontvelde cavia´s te drogen en even later ligt er een cavia op je bord, slik.
Het aanzicht was even wennen, hoofd, poten, tanden alles was nog intact, maar oke, ik was daar om cavia te eten dan moest ik ook maar ´gewoon´een hap nemen.
Het heeft een zachte smaak vandaar dat het ook wel eens met kip wordt vergeleken.
Na een tijdje was die cavia op mijn bord heel gewoon en begon ik van mijn eten te genieten en kreeg ik ook de smaak te pakken qua ontleden, ´oooh, dit is de heup... en dit is gewoon het kaakbeen´. Gracienne werd iets minder vrolijk van mijn biologielesje...
Een spannende maaltijd maar ik heb cavia gegeten !
Maandagochtend zijn tante Mar en ome Jan aangekomen in Arequipa. Ze hadden zoveel spullen mee, stukken beemsterkaas, stroopwafels, kranten, tijdschriften, boeken, ik was een beetje overdonderd door al die spullen waarnaar ik zo naar verlangde.
Ik geniet er dubbel en dwars van en niet alleen ik want de Nederlandse Beemsterkaas is bij iedereen in het gezin zéér geliefd!
We hebben een paar rustige dagen gehad, de stad verkend, het weeshuis bezocht waarbij de oudere kinderen vooral de leesbrillen van tante Mar en ome Jan erg interessant vonden. (Mar heeft hier leuke foto´s van.)
Ook hebben we een wandeling gemaakt op ´mijn´ favoriete platteland. Een heerlijke wandeling en het was zo vertrouwd met Mar en Jan, pratend over de bomen die gesnoeid waren, de kersthandel die alvast is ingekocht voor volgend jaar, ome Jan die stukjes uit de volkskrant voorleest en Mar en ik die de broodjes belegde met Beemsterkaas.
Helaas voelde ome Jan zich vanaf het begin niet echt top, waarschijnlijk door de hoogte, de lange vlucht, het vreemde eten en het tijdsverschil daarom besloot hij niet mee te gaan naar de Colca Vallei maar uit te zieken.
Mar en ik hebben een prachtige 3-daagse wandeltocht gemaakt, we hadden een ontzettend gezellig en leuke groep gids.
De eerste dag bestond uit een afdaling, waarbij ik het grootste geddeelte voorop liep (als kleinste en jongste meisje van de groep) gevolgd door ´de mannen´. Toen we ´eindelijk´pauze hielden vroegen ze: ´wat doe jij voor een sport!´ Haha
´s Middags heerlijk gegeten (klaargemnaakt door een hele leuke vrouw die kookte op hout!) en uitgerust, we sliepen in kleine huisjes met, hallelujah, een warme douche.
De volgende dag was een rustige wandeling langs kleine dorpjes, ondertussen uitleg krijgend over alle medicinale planten die we tegen kwamen, erg interessant!
We zijn ingesmeerd met anti-muggenbeet-plant, en het werkt want ik heb 0 muggenbulten opgelopen, ook werden alle vrouwen versierd met rode appelwangentjes (luizenbloed).
We zager er kortom geweldig uit, klaar om een stukje mee te lopen in een dansende carnavalsoptocht.
Na een korte afdaling (ik deed er 15 minuten over dankzij de nieuw geleerde afdaaltechniek, de rest deed er iets langer over wat er voor zorgde vdat ik beneden heerlijk rustig mijn boek kon lezen!) kwamen we aan bij weer een prachtige hospedaje, we sliepen in huisjes van bamboo (bleken niet helemaal waterdicht te zijn..)
De sfeer was er heel relaxt, ee soort vieux-gevoel, het zwembad induiken, helpen ezels opzadelenen en vervolgens aanschuiven (in zwemkleding) bij de lunch.
´s Middags gevoetbalt, het winnende team werd geracteerd op een biertje, proost!
´s Aonds bij kaarslicht gegeten, kaartspellen gespeeld en gekletst, van een Hongaarse man ook nog een soort van, tja hoe noem je dat, horrescooplezing gekregen, wonderbaarlijk hoe die man me kon ´lezen´.
Wat een rust heerste er zonder electriciteit en telefoons (hadden toch geen bereik).
De laatste dag begon vroeg want er stond een lange klim voor de boeg en dan is het erg fijn als de zon nog niet (helemaal) op is.
Het uitzicht was adembenemend, het was dan ook onmogelijk dit vast te leggen op foto´s, dus wie ´het´wil zien, Peru heet u welkom !
Op de top aangekomen (Ik moest hier nog even bij vermelden van een Hongaarse en Canadeese man dat zij eerder op de top stonden dan ik, ze konden het niet zo goed hebben dat ze de andere dagen steeds net wat later waren) werden we naar het ontbijt begeleid, het smaakte heerlijk dat welverdiende ontbijtje.
Op het condor-uitzichtpunt de condors wel van héél dichtbij kunnen bewonderen, prachtig!
In het plaatsje Chivay nog even een warmwaterbad (natuurlijk) ingedoken, dat was zo heet dat je je echt niet moest bewegen of het zweet brak je uit (deed het ookal zonder beweging), wel was dat warme water een weldaad voor onze kuitspieren.
Afgespoeld met koud (!) rivierwater en toen begon de terugreis naar de bewoonde wereld.
Wat verbaasde ik me over de drukte en de viesheid van de sted, na al die weken zag/hoorde/rook/voelde/proefde ik het gewoon niet meer.
Bij thuiskomst bleek het met ome Jan, gelukkig, een stuk beter te gaan zodat Mar en Jan vanochtend toch richting Cusco zijn vertrokken.
Het was best een moeilijk afscheid na al die heerlijke, vertrouwde en gezellige dagen.
Binnenkort staat er nog een afscheid voor de deur, Gracienne (Vlaamse mevrouw/huisgenoot/collega) vertrekt eerder uit Arequipa, ze heeft door de vervuiling last van haar gezondheid en ook het werk in het weeshuis vindt ze minder leuk worden.
Op het moment zijn er erg veel vrijwillgers en het weeshuis is al zo klein dus je loopt elkaar eigenlijk alleen maar in de weg.
Ik verzin altijd wel rustige en nuttige klusjes voor mezelf, als speelgoed sorteren en schoonmaken, de slaapkamers eens helemaal schoonboenen altijd weer schrikbarend hoeveel stof daar vandaan komt.
Ik zal Gracienne wel enorm gaan missen, thuis voor een praatje, in de stad voor een kp`je koffie en in het weeshuis ook, we zijn zó op elkaar ingewerkt. Ook het idee: wij gaan dit samen doen (gracienne kwam een week later dan ik en zou een week eerder vertrekken) vervalt...
Wie weet ga ik haar eens in Bolivia opzoeken...
Nu vanavond eerst maar eens ´uit´mert Juan (gids) en kijken of het me gaat lukken hem over te halen zwemles te nemen, wordt vrij lastig want als zuid-amerikaanse man is hij natuurlijk veel te stoer om iets te leren..
O! Wil iedreen bidden/duimen/hopen dat iedreen in de wereld zaterdag op zondagnacht heerlijk slaapt, ik draai dan namelijk mijn eerste nachtdienstje in het weeshuis!
Veel liefs,
Miriam
ps. Van Mar en Jan nog de groetjes aan jullie allemaal!
-
08 Februari 2013 - 19:28
Annemarie Blom:
hallo Miriam,
Wat leuk om je verslagen te lezen! Het doet mij terugdenken aan de tijd dat Heske aan een blog begon. Voor de thuisblijvers zo'n leuke manier om mee te leven! Je hebt duidelijk veel rijke ervaringen opgedaan; echt geweldig. Kom je ergens in de lente weer terug?
Hartelijke groet en alle goeds voor de rest van de tijd daar! Annemarie Blom
-
08 Februari 2013 - 23:11
Karen Foesenek:
Leuk verhaal, en wederom heel herkenbaar :) Jammer om te horen van Gracienne, maar er komen weer een aantal Nederlanders aan dus dat wordt vast ook gezellig! Heel veel liefs voor iedereen daar! -
09 Februari 2013 - 16:00
Merel:
allerliefste miri!
wat een verhalen weer allemaal zeg! cavia gegeten! wauw, dat vind ik heel knap! jammer dat jan niet mee kon met die tocht, klinkt namelijk weer als een tocht vol avonturen! elke keer verbaas ik me weer hoor, over alles wat jij daar beleefd! ik ben blij dat je er nog steeds zo van geniet en ik hoop dat de kinders allemaal heerlijk slapen, als jij je eerste nachtdienst gaat draaien! succes! en tot je volgende verhaal weer! kus! -
09 Februari 2013 - 22:04
Ina:
Hola Miriam,
Weer een heerlijk verslag.
Terwijl hier de sneeuw met bakken uit de hemel komt zit ik te genieten van jou verhalen.
Cavia eten! Wij hebben net een pan met boerenkool met worst op. (ook lekker)
Jan en ik zijn net terug uit Oostenrijk. Lekker skiën!
Terwijl jij daar in de hitte de muggen van je af moet slaan stoken wij de kachel maar weer eens op.
Kelly is net terug uit Zuid Afrika. Met films over olifanten en nijlpaarden en heel veel ontroerende verhalen over het weeshuis waar ze hebben gewerkt. (leuk twee van die ondernemende nichtjes)
Nu leven we weer toe naar Frank zijn verjaardag. (dinsdag) Frank is nu al zenuwachtig.
Lieve Miriam, veel succes verder in het verre Peru, vooral met de nachtdienst.
Ik zie al weer uit naar het volgende verslag en foto's ( wat had je weer mooie plaatjes!!)
Dikke zoenen uit Lambertschaag.
-
10 Februari 2013 - 15:01
Trees En Fons:
Hoi Miriam,
Jij hebt gesmuld van de cavia's, maar wij smullen van je spannende, leuke en fijne belevenissen en verhalen. Wat kun jij goeie verslagen schrijven zeg.
Toen ik in een "ver verleden" nog volop werkzaam was en met relaties naar het buitenland ging, vroeg ik wat de gasten wilden eten en zij besloten om gebraden kwarteltjes te bestellen. Ik was helemaal een beetje boos en zei; Jullie zijn toch geen kannibalen om zulke lieve beestjes op te eten? Maar we hebben gesmuld, ik ook. Dus waarom dan geen cavia, hè?
Maar wat maak je een leuke dingen mee, meid en wat was het leuk dat ome Jan en tante Mar er waren,
heb je ome Jan de muis, uit je vorige verslag, laten vangen?
Jammer dat zij er maar zo kort waren en dat nu ook je vriendin Gracienne weg gaat, maar daar komt vast wel weer een nieuw gezicht voor terug.
Maare....nu al plannen voor Bolivia? Kom je wel een beetje met de beentjes op de grond in het Hollandse Kwadijk terug want we missen jou ook wel hoor! en wat denk je van moeders?
Maar Miriam, geniet van alle leuke dingen en leer van de minder aardige zaken die je tegenkomt en laat ons mee genieten van je verhalen en de leuke foto's.
Veel lieve groetjes van je buurtjes Trees en Fons
-
10 Februari 2013 - 20:18
Jolande:
Ha Miriam,
Wat een indrukken, wat een belevenissen!
Vooral het stuk over de cavia's maakte indruk op me. Daar nog de foto's bij van Miriam die in een caviaboutje bijt. Ik moest wel even denken aan de cavia's Truus en Toos, de gezellige beestjes, die Thomas jaren lang ( ze werden best oud voor een cavia) moest schoonmaken.
Trouwens ook de foto's van de kindertjes vind ik leuk, die stelen ook mijn hart.
Liefs,
Jolande -
13 Februari 2013 - 12:27
Gerard Hissink Muller :
Hallo,
Leuk verhaal weer...maar met die cavia's zie ik toch snel onze eigen cavia's voor de ogen.
Maar goed, we eten ook kip, konijn en wat dies meer kan zijn.
Je ziet er goed uit, je geniet duidelijk.
Veel plezier daar nog.
Groet Gerard -
15 Februari 2013 - 18:57
Judith:
Hoi Miriam,
Zo, jij durft met die cavia. Wij hebben het gewoon maar bij die overheerlijke pannenkoeken gehouden in Arequipa. De foto's van de Colca Canyon zien er echt als vakantie uit!! Jammer dat Jan ziek was. Fijn dat de donatie zo goed besteed wordt. Succes weer met je werk en een fijne tijd in Arequipa.
Groetjes,
Judith -
19 Februari 2013 - 12:12
Kees Van Der Werf:
Wat een geweldig verhaal.
We zijn al ratten en cavia,s aan het fokken.
Veel plezier!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
