Uitgaan, donatie, Misti, kerst en nog veel meer !
Blijf op de hoogte en volg Miriam
26 December 2012 | Peru, Arequipa
Lieve allemaal,
voor ik écht begin: hele fijne kerst iedereen, ik hoop dat jullie fijne dagen hebben (gehad)!
Kerst speelt zich hier vooral op 24 december af, de weken hiervoor is de kerstversiering natuurlijk al aangebracht, zelfs mijn kamer in voorzien van lichtgevend-knipperend-kerstmanachtigiets.
Op 24 december was het dan zover, de mannen gewoon naar hun werk en ´wij´ vrouwen hadden allemaal vrij (genomen), vanaf 8uur ´s ochtend doken we de keuken in, enorme hoeveelheden eten werden binnengehaald. (Familie: wij vinden dat we veel eten hebben nou dat is niets vergeleken met de hoeveelheden hier!)
Wassen, snijden, pellen, pruttelen, roeren en praten, de ochtend vloog voorbij maar alle voorbereidingen waren gedaan.
Ik ben toen snel naar de winkels gegaan, want nog steeds had ik geen nette outfit of cadeautjes gescoord!
Ik heb nog nooit zo snel cadeau´s of kleding gekocht. Normaal zie ik iets, denk ik: ´ja leuk maar nog even verder kijken´ om dan uiteindelijk altijd terug te gaan naar de eerste winkel. Nu was het: ´ja, yes!´, net blousje check, fles wijn voor... check, belleblaas voor...check zodat ik uiteindelijk alles optijd had ingepakt en mezelf had omgetoverd voor ´het´feest!
Ondanks de mooie kerstversiering, is het kerstgevoel dit jaar bij mij niet echt langsgeweest, alleen tijdens de kerkdienst dacht ik: ja kerst.
Tijdens het eten kon ik alleen denken, mmm lekker, tijdens de cadeautjesronde was het sinterklaas en toen om 12 uur het vuurwerk los barste stond ik al klaar met mijn mobiel om iedereen een gelukkig nieuwjaar te wensen...
Mijn kerst was dus erg leuk maar wel anders dan anders, ik ben gewend om te weten wat ik ga eten, welk spel ik ga spelen en dat het koud is!
Ik hoop dat jullie allemaal een mooi, gewone, kerst hebben beleefd.
Dan begin ik nu maar waar ik gebleven was: uitgaan.
Samen met Patty, Alan en een vriend gingen we naar de discotheek, al vrij snel was duidelijk dat ik echt de enige buitenlandse was en ´o´wat voelde ik me houterig tussen al die zwierende mensen!
De 15-koppige-band begon te spelen en ik durfde steeds meer te bewegen. Al snel had ook de band door dat er een buitenlandse was en werd er een speciaal nummer voor me gespeeld. toen moest ik wel dansen met partner (moeilijk!), de hele zaal heeft me de rest van de avond tips gegeven en uiteindelijk kon ik echt genieten van dat échte dansen.
Voor wie denk dat ik alleen salsa heb geleerd, nee, nee, ook de combia en 4 volksdansen kan ik nu ´voorbeeldig´!
Het uitgaan was een groot succes, de muziek, de sfeer, het echte dansen alles was geweldig, behalve de drank..
Mijn drie maatjes dronken allemaal het plaatselijke drankje maar wat mij betreft is dat puur vergif dus na een slok ben ik overgegaan op water.
Ondanks dat ik geen alcohol heb gedronken was ik nog nooit zo kapot geweest na een avondje uitgaan, werkelijk alles deed zeer maar na een dagje rustig aan doen moest ook ik weer gewoon aan het werk..
Het werk blijf is heerlijk vinden, de band met de kinderen groeit iedere dag. Ook de ´tia´s´ leer ik beter kennen, zij krijgen vertrouwen ik mij en ik begin hun gewoontes te leren (al ben ik het vaak genoeg niet met ze eens, een wollenbroek is echt veel te warm voor de kinderen, naar mijn meneing..)
Nu de tia´s mij dus beter leren kennen werd mij ook toevertrouwd dat ze een beetje krap zaten, de eerste donatie is dus gedaan, bergen aardappels, fruit, wcpapier en andere noodzakelijke artikelen zijn ingekocht! Dankjewel allemaal dat ik hen kan helpen dankzij jullie donaties!
Tijdens mijn vrije dagen ben ik samen met 2 andere nederlandse meisjes, misti gaan beklimmen.
Om kwart over 8 verzamelden we bij het kantoor, daar werden alle spullen, tent, slaapzak,matrasjes, water, skikleding enz. verdeeld.
De groep bestond uit 9 personen, een braziliaans stel, een zwitsers meisje, een peruaans man uit Lima, 2 gidsen en ´ons´.
Na een heftig autotochtje werden we afgezet bij te voet van de vulkaan en begon onze tocht.
De eerste dag bestond uit een klim van ongeveer 5uur, na deze klim kwamen we aan op het basiskamp 4700m hier werden de tenten opgezet en het eten bereid: vooraf nuddlesoep daarna een kom spagetti met tomaten-tonijnsaus, het smaakte heerlijk (geen idee of het nou echt zo lekker was of dat het door de lange tocht kwam), bibberend aten we allemaal onze kommen leeg om daarna ons tentje in te duiken.
Slapen ging niet, het was koud, hard, klein en spannend.
Om een uur snachts begon dag 2, na een kopje cocathee tegen de hoogteziekte en een broodje begon de klim naar de top.
Nu was de zware backpack geen last, die konden we achtetlaten op het basiskamp, maar het zuurstofbegrek, ik heb geloof ik nog nooit zoiets zwaars gedaan (mijn stage bij de marine was er niets bij) en soms wist ik ook echt niet waar ik mee bezig was maarrrrr: de top 5822m is bereikt!
En op het moment dat je daar staat ben alles vergten en kan je alleen nog genieten van het geweldige uitzicht!
Terug in het ´gewone´leven, kerst was bijna inzicht dus een leuke middag voor de kinderen stond in de planning: de bioscoop.
Het was de eerste keer voor de kinderen en alleen de roltrap was een succes. Een heel fijn gevoel als je ziet dat de kinderen genieten!
Een vogelvlucht van mijn belevenissen hier, ik kijk uit naar het volgende feest: oud en nieuw.. Hiervoor moet ik nog rood, geel en groen ondergoed aanschaffen om in 2013 veel liefde, geluk en geld te mogen ontvangen, ik moet uiteraard wel meedoen met de tradities hier!
Alvast een goede jaarwisseling, ik hoop dat 2013 voor iedereen een geweldig jaar wordt!
Liefs van mij.
ps. Ik heb een klein probleempje met foto´s dus ik hoop dat jullie via mijn beschrijvingen toch een beeld van de belevenissen kunnen vormen.
voor ik écht begin: hele fijne kerst iedereen, ik hoop dat jullie fijne dagen hebben (gehad)!
Kerst speelt zich hier vooral op 24 december af, de weken hiervoor is de kerstversiering natuurlijk al aangebracht, zelfs mijn kamer in voorzien van lichtgevend-knipperend-kerstmanachtigiets.
Op 24 december was het dan zover, de mannen gewoon naar hun werk en ´wij´ vrouwen hadden allemaal vrij (genomen), vanaf 8uur ´s ochtend doken we de keuken in, enorme hoeveelheden eten werden binnengehaald. (Familie: wij vinden dat we veel eten hebben nou dat is niets vergeleken met de hoeveelheden hier!)
Wassen, snijden, pellen, pruttelen, roeren en praten, de ochtend vloog voorbij maar alle voorbereidingen waren gedaan.
Ik ben toen snel naar de winkels gegaan, want nog steeds had ik geen nette outfit of cadeautjes gescoord!
Ik heb nog nooit zo snel cadeau´s of kleding gekocht. Normaal zie ik iets, denk ik: ´ja leuk maar nog even verder kijken´ om dan uiteindelijk altijd terug te gaan naar de eerste winkel. Nu was het: ´ja, yes!´, net blousje check, fles wijn voor... check, belleblaas voor...check zodat ik uiteindelijk alles optijd had ingepakt en mezelf had omgetoverd voor ´het´feest!
Ondanks de mooie kerstversiering, is het kerstgevoel dit jaar bij mij niet echt langsgeweest, alleen tijdens de kerkdienst dacht ik: ja kerst.
Tijdens het eten kon ik alleen denken, mmm lekker, tijdens de cadeautjesronde was het sinterklaas en toen om 12 uur het vuurwerk los barste stond ik al klaar met mijn mobiel om iedereen een gelukkig nieuwjaar te wensen...
Mijn kerst was dus erg leuk maar wel anders dan anders, ik ben gewend om te weten wat ik ga eten, welk spel ik ga spelen en dat het koud is!
Ik hoop dat jullie allemaal een mooi, gewone, kerst hebben beleefd.
Dan begin ik nu maar waar ik gebleven was: uitgaan.
Samen met Patty, Alan en een vriend gingen we naar de discotheek, al vrij snel was duidelijk dat ik echt de enige buitenlandse was en ´o´wat voelde ik me houterig tussen al die zwierende mensen!
De 15-koppige-band begon te spelen en ik durfde steeds meer te bewegen. Al snel had ook de band door dat er een buitenlandse was en werd er een speciaal nummer voor me gespeeld. toen moest ik wel dansen met partner (moeilijk!), de hele zaal heeft me de rest van de avond tips gegeven en uiteindelijk kon ik echt genieten van dat échte dansen.
Voor wie denk dat ik alleen salsa heb geleerd, nee, nee, ook de combia en 4 volksdansen kan ik nu ´voorbeeldig´!
Het uitgaan was een groot succes, de muziek, de sfeer, het echte dansen alles was geweldig, behalve de drank..
Mijn drie maatjes dronken allemaal het plaatselijke drankje maar wat mij betreft is dat puur vergif dus na een slok ben ik overgegaan op water.
Ondanks dat ik geen alcohol heb gedronken was ik nog nooit zo kapot geweest na een avondje uitgaan, werkelijk alles deed zeer maar na een dagje rustig aan doen moest ook ik weer gewoon aan het werk..
Het werk blijf is heerlijk vinden, de band met de kinderen groeit iedere dag. Ook de ´tia´s´ leer ik beter kennen, zij krijgen vertrouwen ik mij en ik begin hun gewoontes te leren (al ben ik het vaak genoeg niet met ze eens, een wollenbroek is echt veel te warm voor de kinderen, naar mijn meneing..)
Nu de tia´s mij dus beter leren kennen werd mij ook toevertrouwd dat ze een beetje krap zaten, de eerste donatie is dus gedaan, bergen aardappels, fruit, wcpapier en andere noodzakelijke artikelen zijn ingekocht! Dankjewel allemaal dat ik hen kan helpen dankzij jullie donaties!
Tijdens mijn vrije dagen ben ik samen met 2 andere nederlandse meisjes, misti gaan beklimmen.
Om kwart over 8 verzamelden we bij het kantoor, daar werden alle spullen, tent, slaapzak,matrasjes, water, skikleding enz. verdeeld.
De groep bestond uit 9 personen, een braziliaans stel, een zwitsers meisje, een peruaans man uit Lima, 2 gidsen en ´ons´.
Na een heftig autotochtje werden we afgezet bij te voet van de vulkaan en begon onze tocht.
De eerste dag bestond uit een klim van ongeveer 5uur, na deze klim kwamen we aan op het basiskamp 4700m hier werden de tenten opgezet en het eten bereid: vooraf nuddlesoep daarna een kom spagetti met tomaten-tonijnsaus, het smaakte heerlijk (geen idee of het nou echt zo lekker was of dat het door de lange tocht kwam), bibberend aten we allemaal onze kommen leeg om daarna ons tentje in te duiken.
Slapen ging niet, het was koud, hard, klein en spannend.
Om een uur snachts begon dag 2, na een kopje cocathee tegen de hoogteziekte en een broodje begon de klim naar de top.
Nu was de zware backpack geen last, die konden we achtetlaten op het basiskamp, maar het zuurstofbegrek, ik heb geloof ik nog nooit zoiets zwaars gedaan (mijn stage bij de marine was er niets bij) en soms wist ik ook echt niet waar ik mee bezig was maarrrrr: de top 5822m is bereikt!
En op het moment dat je daar staat ben alles vergten en kan je alleen nog genieten van het geweldige uitzicht!
Terug in het ´gewone´leven, kerst was bijna inzicht dus een leuke middag voor de kinderen stond in de planning: de bioscoop.
Het was de eerste keer voor de kinderen en alleen de roltrap was een succes. Een heel fijn gevoel als je ziet dat de kinderen genieten!
Een vogelvlucht van mijn belevenissen hier, ik kijk uit naar het volgende feest: oud en nieuw.. Hiervoor moet ik nog rood, geel en groen ondergoed aanschaffen om in 2013 veel liefde, geluk en geld te mogen ontvangen, ik moet uiteraard wel meedoen met de tradities hier!
Alvast een goede jaarwisseling, ik hoop dat 2013 voor iedereen een geweldig jaar wordt!
Liefs van mij.
ps. Ik heb een klein probleempje met foto´s dus ik hoop dat jullie via mijn beschrijvingen toch een beeld van de belevenissen kunnen vormen.
-
26 December 2012 - 11:49
Jolande Schotman:
Ha Miriam,
Respect! Wat een hoogte, dat is letterlijk en figuurlijk een top prestatie.
Je beschrijft het beeldend genoeg om zonder foto's te kunnen. Ik zie het allemaal voor me.
Ik ben benieuwd hoe 31 december daar gevierd wordt.
Groetjes,
Jolande
-
26 December 2012 - 11:51
Ina:
Hoi Miriam,
Wat weer een leuk verslag!
De Kerstviering met de fam. was als vanouds weer gezellig, we hebben je wel gemist.
Leuk dat je belde, zo was je er toch een beetje bij.
Ook de envelop van ome Jan (en de wijze woorden) en Marjan ontbrak deze keer niet.
We hebben Kerstvakantie en kijken al weer uit naar Oud en Nieuw, Paul zijn verjaardag en natuurlijk de Nieuwjaarsduik! (doen ze dat in Arequipa ook?)
Veel succes en plezier verder, de groetjes van ons allemaal! -
27 December 2012 - 18:49
Merel:
Wat een heerlijke verhalen weer miri! ;)
kus! -
28 December 2012 - 10:27
Judith:
Hoi Miriam,
Je bent al helemaal ingeburgerd, zo te lezen. Leuk je verslagen! Wij wensen jou een goede jaarwisseling en nog veel plezier in Arequipa.
Groetjes,
Judith en Rob -
28 December 2012 - 13:09
Marjan:
Dag Mir,
Wat een hoogte hebben jullie bereikt. Ik kan me voorstellen dat jullie even naar adem moesten happen. En van de inspanning en van het uitzicht.Leuk om dat alles te lezen.
"Je tante". -
28 December 2012 - 21:05
Karen Foesenek:
Geweldig verhaal, Miriam. Heel leuk en herkenbaar en wat fijn dat je het zo naar je zin hebt. Oud & Nieuw wordt vast ook heel tof. Hopelijk komen er de volgende keer wel foto's, want ik ben erg benieuwd! Groetjes aan iedereen! -
28 December 2012 - 21:54
Gerard Hissink Muller:
Hi Miriam,
Leuk weer te lezen. Goed hoor zo hoog met die ijle lucht daar! Wij leerden in Nepal dat knoflook goed tegen hoogteziekte zou werken. Coca wel ja! Ben benieuwd wat de afko TIA bij jou daar betekent. Ik ken een andere betekenis.
Leuk dat je daar steeds meer gewend bent!
Heb veel plezier, doe goede ervaringen op en neem ze mee en alvast een goed 2013.
Groet Gerard -
04 Januari 2013 - 19:23
Karen Foesenek:
Leuk en herkenbaar weer. Geef de kindjes een knuffel van me!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
